نه می تواند به دعوت آسمان پاسخ مثبت دهد

و نه می تواند همراه باد گشتی بزند

نمی تواند چشم به چشم دشت و دریا بدوزد

و حتی نمی تواند چشمه ای را پابند کند

جنگل از دامان او بالاتر نمی آید

و برفها

برفها هم آنقدر سردند

که هیچکس عاشقشان نمی شود …

سنگها اما

سنگها از کوه می کنند

و در مسیر رود

کم کم عاشق می شوند .

آنچنان ساده ام

 که گنجشکها هم مي توانند

 در جيب هايم لانه کنند

 با پروانه اي سال ها دوست مي شوم

 براي پاي مورچه ام که به گل مي ماند

 هاي هاي گريه مي کنم

 در دور و دراز باور خود

 کودک مي مانم

 هميشه

 حالا

 چقدر با من رو راستي

 از اينجا تا کجاي دنيا براي تو بدوم

 و يا با کدام شاخه ي خيانت

 خودم را حلق آويز کنم

 روزي وقتي که ديگر من نيستم

 نمي خواهم

 در پيدا و پنهان

 تلخ بخندي

 ويا به خنده بگويي که من

 واقعا ساده بوده ام

 حتي

 در پيله ي تصور و تصوير ...

     هوانيستم, اماهميشه چشم به آسمان دارم, حال عجيبي ست ديدن همان آسمان که شايد تودقايقي پيش به آن نگاه کردي...

لحظه جدایی گل
…
ما باید از هم جدا شویم. باز هم صحبت از جدایی!
این بار این جدایی رنگ دیگری است ، حس دیگری است . این بار این جدایی ، جدایی گل است از شاخه خشک.
شاخه خشک به آن گل امید بسته بود ، به خاطر عطر وبوی آن گل ؛اما اینک که این گل باید از شاخه جدا شود ، شاخه خشک ، خشکتر میشود.
لحظه جدایی همیشه دلگیر است ، اما جدایی ما دلگیرتر و غمگین تر.
ما وابسته ایم به هم این وابستگی مقدس بین ما باعث شده به هم دلبسته شویم.
دلت مهربان است ، دلت درد دل مرا گوش می دهد و با دوای محبتش آن را آرام میکند.
ای گلم مرا تنها نگذار! این شاخه خشک زندگی که دیگر امید به زندگی ندارد را تنها نگذار.
اما حرف من بی هوده است چون این گل باید از من جدا شود.((این گل باید از شاخه اش جدا شود.)) هیچ گلی بر روی شاخه اش نمی ماند یا پرپر می شود یا جدا می شود.
تو گلی هستی که هیچگاه پرپر نمی شوی و همیشه گلی با همان زیبایت ، و با همان عطرو بوی عاشقی ات . تو گلی جدا شدنی هستی .
گل نرگسی که با غبانی خواهد آمد و تو را از شاخه خواهد چید!
کاش آن باغبان من بودم ، کاش صاحب آن گل من بودم!
کاش این گل با شاخه اش در خانه عطر و بوی عاشقی می دادند.
اما این گل از شاخه جدا خواهد شد و شاخه از تنهایی و دلتنگی خواهد مرد و گل در گلدانی دیگر گل می دهد و به زندگی اش ادامه می دهد و عطر و بوی عاشقی را به خانه دیگری خواهد برد. این هم سرگذشت گل و شاخه خشک !
گل نرگس همیشه گل خواهد ماند . و شاخه از خشکی خواهد مرد.
تو هم مثل گل مریم باغبانی خواهد آمد و از شاخه جدایت خواهد کرد.
 افسوس که این دنیا با من خوب نیست و با ساز من نمی رقصد! 

یه احساسی به تو دارم یه حس تازه و مبهم
یه جوری توی دنیامی که تنها با تو خوشحالم
…
یه احساسی به تو دارم شبیه شوق و بیخوابی
تو چشمات طرح خورشیده تو این شبهای مردابی
…
تا دستای تو راهی نیست دارم از گریه کم میشم
تو مرز بین من با تو دارم شکل خودم میشم
…
مث گلهای بی گلدون هنوزم مات بارونی
تو از دلتنگی دریا توی توفان چی می دونی؟
…
نمی دونم کجا بودم که رویاهامو گم کردم
که می سوزم که می میرم اگر که از تو برگردم
…
خودم بودم که می خواستم همه دنیای من باشی
ببین غرق توام اما هنوز می ترسی تنها شی
…
یه احساسی به تو دارم یه جوری از تو سرشارم
یه کم این حسّو باور کن که بی وقفه دوست دارم
…
یه احساسی به تو دارم شبیه عشق و دل بستن
تو هم مثل منی اما یه کم عاشق تری از من 

خدا ما رو برای هم نمی‌خواست .. فقط می‌خواست همو فهمیده باشیم
بدونیم نیمه‌ی ما مال ما نیست .. فقط خواست نیمه مونو دیده باشیم
…
تموم لحظه های این تب تلخ .. خدا از حسرت ما با خبر بود
خودش ما رو برای هم نمی‌خواست .. خودت دیدی دعامون بی‌اثر بود
…
چه سخته مال هم باشیم و بی‌هم .. می‌بینم میری و می‌بینی میرم
تو وقتی هستی اما دوری از من .. نه میشه زنده باشم نه بمیرم
…
نمیگم دلخور از تقدیرم اما .. تو میدونی چقدر دلگیره این عشق
فقط چون دیر باید می‌رسیدیم .. داره رو دست ما می‌میره این عشق 

بی هیچ اسمی میشه عاشق شد
.
بی هیچ اسمی می‌شه عاشق شد .. بی هیچ ردّی از خدا رو خاک
من سال‌ها عاشق شدم بی او .. یک حسِ بی تفسیر وحشتناک
.
من عاشق رفتار های تو .. این ترس بی‌اندازه از دینم
تو عاشق چیزی که پنهونه .. من عاشق چیزی که می‌بینم
.
بی هیچ اسمی می شه عاشق شد .. جادوی این دلداگی کم نیست
تا سیب‌های کال بی ‌تابند .. حوّای من! تقصیر آدم نیست
.
دور از تو افتادم ولی هر شب .. حس می‌کنم بسیار نزدیکی
خاموش شد فانوس من ای کاش .. عادت نمی‌کردم به تاریکی
.
بی هیچ اسمی می‌شه عاشق شد .. بی هیچ نامی از تو یا از من
بیدار کن این ترس پنهونُ .. این عادت هر روزه رو بشکن 

کاش پرده ميدانست تا زماني که پنجره باز است ،

                                                                                                      فرصت پرواز دارد . . .

تو صميمي تر از آني که دلم ميپنداشت /

دل تو با همه آينه ها نسبت داشت

تو همان ساده سرسبز نجيبي که /

خدا در ميان دل پاکت ، صدف آينه کاشت . . .

ای کاش احساسم گلی می بود

میریخت عطرش را به دامانت

یا مثل یک پروانه پر میزد

رقصان به روی طاق ایوانت

ای کاش احساسم کبوتر بود

بر بام قلبت آشیان میکرد

از دست تو یک دانه برمیچید

عشقی به قلبت میهمان میکرد

ای کاش احساسم  درختی بود

تو در پناه سایه اش بودی

یا مثل شمعی در شبت میسوخت

تو مست در میخانه اش بودی

ای کاش احساسم صدایی داشت

از حال و روزش با تو دم میزد

مثل هزاران دانه برفی

سرما به جان دشت غم میزد

ای کاش احساسم هویدا بود

در بستر قلبم نمی آسود

یا در سیاهی دو چشمانم

خاموش نمیگشت و نمی آلود

ای کاش احساسم قلم میگشت

تا در نهایت جمله ای میشد

یعنی که " دوستت دارم"ی میگشت

تا معنی احساس من میشد .

دانلود در

ادامه ی مطلب

...
 

بچه که بودیم...!

- بچه که بودیم، چه دل‌های بزرگی داشتیم، اکنون که بزرگیم، چه دلتنگیم!
- کاش دل‌هامون به بزرگی بچگی بود.
- کاش برای حرف‌زدن، نیازی به صحبت‌کردن نداشتیم و فقط «نگاه» کافی بود.

- بچه که بودیم تو جمع گریه می‌کردیم، بزرگ که شدیم، تو خلوت.

- بچه که بودیم راحت دل‌مون نمی‌شکست، بزرگ که شدیم، خیلی آسون دل‌مون می‌شکنه.

- بچه که بودیم همه‌رو ۱۰تا دوست داشتیم، بزرگ که شدیم، بعضی‌هارو هیچی، بعضی‌هارو کم و بعضی‌ها‌رو بی‌نهایت دوست‌داریم.


- بچه که بودیم قضاوت نمی‌کردیم و همه یکسان‌بودن، بزرگ که شدیم، قضاوت‌های درست و غلط موجب شد که اندازه‌ی دوست‌داشتنمون تغییر کنه.

- بچه که بودیم اگه با کسی دعوا می‌کردیم، یک‌ساعت بعد از یادمون می‌رفت، بزرگ که شدیم، گاهی دعواهامون سال‌ها تو یادمون می‌مونه و آشتی نمی‌کنیم.

- بچه که بودیم گاهی با یه تیکه نخ سرگرم می‌شدیم، بزرگ که شدیم، حتی ۱۰۰تا کلاف هم سرگرم‌مون نمی‌کنه.

- بچه که بودیم بزرگ‌ترین آرزومون داشتن کوچک‌ترین چیز بود، بزرگ که شدیم، کوچک‌ترین آرزومون، داشتن بزرگ‌ترین چیزه.

- بچه که بودیم آرزومون بزرگ‌شدن بود، بزرگ که شدیم، حسرت برگشتن به بچگی‌رو داریم.

- بچه که بودیم تو بازی‌هامون همه‌اش ادای بزرگ‌ترهارو درمی‌آوردیم، بزرگ که شدیم، همه‌اش تو خیال‌مون برمی‌گردیم به بچگی.

زیباترین جملات عاشقانه - مجموعه ی نامه ها و جملات و بهترین مطالب عاشقانه قشنگی که برای یک عشق رمانتیک همیشه بدانها نیاز داریم.

مرگ آن نیست که در قبر سیاه دفن شوم مرگ آن است که از خاطر تو با همه ی خاطره ها محو شوم

روي ادامه مطلب كليك كنيد.

یک شبی مجنون نمازش را شکست

بی وضو در کوچه لیلا نشست

عشق آن شب مست مستش کرده بود
فارغ از جام الستش کرده بود

 روزگاریست که شیطان میگویدادم پیداکنیدسجده خواهم کرد

امروزظهرشیطان رادیدم!...

ان وقت ظهرنشسته بودبربساط صبحانه وارام لقمه برمیداشت!

گفتم:ظهرشده"هنوزبساط کارخودراپهن نکرده ای ؟

بنی ادم نصف روزخودرا بی توگذارانده اند...

شیطان گفت:خودرابازنشسته کرده ام پیش ازموعد!

گفتم:به راه عدل وانصاف بازگشته ای یاسنگ بندگی خدابه سینه میزنی ؟

گفت:من دیگران شیطان توانای سابق نیستم .

دیدم انسانها انچه رامن شبانه به ده هاوسوسه پنهانی انجام میدادم

روزها به صددسیسه ی اشکارانجام میدهند.اینان رابه شیطان چه نیازاست!

شیطان درحالی که بساط خودرابرمیچیدتادرکناری ارام بخوابد

زیرلب گفت:ان روزکه خداوندگفت برادم ونسل او سجده کن نمیدانستم که نسل او

درزشتی ودروغ وخیانت تاکجامیتواندفرارود

وگرنه دربرابرادم به سجده میرفتم ومیگفتم که

همانا توخودپدرمنی!!!...

ادامه مطلب 

گفته  بودم که به دریا نزنم دل اما

کو دلی تا که به دریا بزنم یا نزنم

وقتی تو نیستی

چقدر دل تنگ می شوم گاهی خیلی زیاد…

و این دلتنگی می بردم تا ترس.

یک ترس دائمی که نکند این دلتنگی ها همیشگی بشو

بر لبم نام تورا می برم

تا برف

مثل قند

در دل زمستان آب شود

یا

به تو می اندیشم

یا

به این می اندیشم

که چرا؟

به تو می اندیشم

شب و روز – شب و روز ، شب و روز

به اندازه ی کلاغ ها که کاج را دوست دارند…

به اندازه ی دختر کوچولویی که عروسکش را دوست دارد….

به اندازه ی پسر کوچولویی که آرزوی پلیس شدن را دوست دارد…..

به اندازه ی آفتابگردانی که آفتاب را دوست دارد…..

به اندازه ی بچه ها که عمو پورنگ را دوست دارند…..

به اندازه ی بزرگتر ها که تام و جری را دوست دارند…..

به اندازه ی مادر بزرگ که تسبیحش را دوست دارد……

به اندازه ی دانش آموزی که روز آخر امتحانات را دوست دارد……

به اندازه ی شاعری که لحظه ی سرودن را دوست دارد…..

به اندازه ی مادری که عروسی تنها پسرش را دوست دارد…..

به اندازه ی کودکی که دست تکان دادن برای هواپیما را دوست دارد….

و….

همیشه دوستت دارم….

همیشه منتظرت هستم ….

 اگه قلبمو شکستی بهفدای یک نگاهت  

این منم چون گل یاس نشستم سر راهت

تو ببین غبار غم رو که نشسته بر نگاهم

اگه من نمردم از عشق تو بدون که روسیاهم

 اگه عاشقی یه درده!

 چه کسی این درد ندیده تو بگو کدام عاشق رنج دوری ندیده

اگه عاشقی گناهه ما همه غرق گناهیم

 میون این همه آدم یه غریب و بی پناهیم

تو ببین به جرمه عشقت پره پروازمو بستند

تو ندیدی منه مغرور چه بی صدا شکستم

برای از تــو نوشتن بهانه لازم نیست

اگر سرود تو باشی ترانه لازم نیست

برای رویش شادی ؛ شکفتنی تازه

اگر بهار تو باشی ؛ جوانه لازم نیست

تــو اهل بیت غزلهای هفت اقلیمی

و در حضور تو جز عاشقانه لازم نیست

درخت سیب تویی ؛ پس بگو به سیب فروش

سبد سبد که منم ؛ دانه دانه لازم نیست

ببار ابرترین ؛ تا زمین بفهمد که

برای رفع عطش رودخانه لازم نیست

تــو وهم مبهم آبی ؛ رسول اقیانوس

که آیه آیه می آیی ؛ نشانه لازم نیست

و آیه های تـو باران ؛ وفور آب و شراب

چنان که قسمت و سهم و سرانه لازم نیست

ببار " مادر " من ؛ با تـــو کُل شیءٍ حَی !

که « لازم است » تویی در جهانِ « لازم نیست